نگاه روز | 1401/10/21

زن که باشی…

زنها،اگر نگوییم موجودات، مخلوقات عجیبی هستند. گاهی چند نفر می شوند در جسم یک نفر و گاهی خود به تنهایی یک لشکر هستند. گاهی زن است، گاهی مادر است و گاهی چراغی برای روشن نگاه داشتن محفلی آشفته. سینه اش مخزن اسرار است و معدن اندوه گریسته عزیزان، و گاهی شانه‌اش سنگ صبور سرهای سرگردان.
نامش زن است،جسمش زن است، روحش زن است اما آنچه بر گرده اش می گذارند بیرون از تاب و توان زنانگی اوست. مادرانگی عالی ترین مرتبه زنانگی است اما کسی نمی داند زن ها کجا و چگونه برای پذیرفتن نقش های زنانه پوست اندازی می کنند. کسی نمی داند یک زن کی،کجا و چگونه بزرگ می شود.

میهن ملک زاده