غلامرضا قدس – صدای مردم سمنان چرا شنیده نمی‌شود؟

خدا نکند که نحوه‌ی عملکرد ما و تکرار خطاهای راهبردی ما به جایی برسد که کار از کار بگذرد، آن‌وقت است که هیچ چیز جلو دار نخواهد بود والا شورش‌ها را عمری است کوتاه، حتی اگر به چند ماه هم بینجامد.مردم راباید دریافت‌. نه از منظر این که برای جذب‌شان لطف کرد،نه. از جایگاه صاحب حق باید دیدشان و خواست‌شان را به دید منت داشت.حق، خواست آن‌هاست.مسئولان باید برای احقاق این حق، شب و روز به خدمت بپردازند.صاحبان اصیل انقلاب اسلامی هم مردمند، نه کسانی که سر سفره آماده پت‌وپهن می‌نشینند و همه‌چیز را حق خود می‌دانند. نشستن در صندلی خویش و شرکت در چند جلسه و انجام کار روتین مدیریت که کاری ندارد. هنر یک مدیر این است که تلاشش را ضریب دهد و مسئولان ذی‌ربط در مرکز را زیر فشار استدلال قرار دهد و مدام پیگیری کند و خسته نشود برای گرفتن حق مردم، همان کاری که اکثر استان‌ها از جمله یزد، کرمان، خراسان شمالی و… می‌کنند. در سال و سالیان پیش اتفاقات چندی از درخواست‌های مردم در شهر و استان ما رخ داده، اما نه‌تنها گوش شنوایی نبوده برای اجابت این خواسته‌ها، بلکه هیچ اقدامی که منتج به نتیجه عملی و عینی گردد متصور نخواهد بود. برای راستی آزمایی بد نیست در این‌جا به برخی از آن‌ها اشاره کنم.
۱( کم‌آبی و خشک‌سالی مسئله اصلی این استان است. زیرا کاهش آب‌های زیرزمینی در حوزه های آبی سمنان با عنایت به نزولات کم آسمانی بسیار شدید و بحرانی است. دلیلش هم فرونشست زمین در بخش‌هایی از کویر آن است. حفر چند چاه عمیق و برداشت بی‌رویه آب از اعماق زمین برای مصارف کشاورزی و صنعتی و آب شرب شهروندان که به سفره‌های زیرزمینی آسیب بیشتر می‌زند، مشکل کم‌آبی ما را با توجه به جمعیت زیاد و مصرف بالای آن‌ حل نمی‌کند. بلکه به بحران خشک‌سالی و فرونشست بیشتر زمین دامن می‌زند. وقتی آب خلیج‌فارس با همت و پشتکار مردم و مسئولان منطقه طی صدها کیلومتر راه به‌راحتی پشت دروازه‌های یزد و کرمان و اصفهان می‌رسد و در آینده نزدیک به سیستان و خراسان جنوبی هم خواهد رسید چرا مسئولان استان و نمایندگان مردم دست‌به‌کار جدی نمی‌شوند و نسبت‌به انتقال آب خزر به استانی که در چند فرسنگی سمنان قرار دارد اقدام نمی‌کنند؟ حیف است استان سمنان همسایه دیوار به دیوار دریا باشد و از کم‌آبی رنج ببرد. البته هم‌وطنان شمالی هم مراعات حال‌ما را می‌کنند. بخصوص این که شمار زیادی از اهالی شمال مهمان شهر ما هستند. همان‌طور که ما هنگام قطع گازشان در سرمای زمستان هوای‌شان را داشتیم و در مصرف گاز صرفه‌جویی کردیم تا به قطعی گاز دچار نشوند. جا دارد مقامات محترم استان و سایر مسئولان تأثیرگذار، پیگیر طرح ملی و آینده‌نگرانه‌ی انتقال آب خزر به سمنان باشند و دولت آقای رئیسی و وزیر نیرو و سایر مدیران ذی ربط را متقاعد کنند تا باورشان شود که این‌کار باید برای برطرف کردن مشکل کم آبی و توسعه استان انجام گیرد.
۲( بارها در همین روزنامه دیدم که جمع زیادی از همشهریان و دانشجویان عزیز خواهش و درخواست‌شان از مقامات محترم استان، استانداری، فرمانداری، مدیرکل راه‌آهن شمال شرق ۱ و سایر مسئولان این بود که قطار سمنان تهران و برعکس را که قبلا دایر بود و بعد به‌علت بیماری کرونا و کاهش مسافر و مسافرت‌ها از لیست حرکت قطارها حذف گردید، مجدداً با توجه به افزایش مسافرت‌ها و ضریب ایمنی بالای مسافرت با قطار کما فی سابق به حرکت درآورند، اما آن‌چه البته به‌جایی نرسید همین خواسته مردم بود. نه‌تنها کاری نشد که جوابی هم در پی نداشت. یکی نبود از مدیرکل محترم راه‌آهن بپرسد چرا قطار روزانه سمنان تهران که قبلاً به سمنان اختصاص داده شده بود دوباره به حرکت درنمی‌آورد و این قطار به کدام استان داده‌شده است؟ این‌که لوکوموتیو کشنده کم داریم حرف منطقی به‌نظر نمی‌رسد وقتی اکثر استان‌های کشور از چنین قطاری برخوردارند چرا مرکز استان سمنان باید از این قطاری که قبلاً داشته محروم باشد. پس قطار قبلی سمنان به کجا اختصاص‌داده‌شده است؟ این‌ها غیر از بی‌توجهی مسئولان به خواست‌های برحق مردم چه می‌تواند باشد؟
۳( برای پیاده‌راه سازی خیابان امام سمنان که به‌نظر کار درستی هم بود قبلا کلی هزینه شده‌است. آن‌هم از جیب خالی مردم. اما بی‌توجهی به این هزینه‌ها، این پیاده‌رو به روال قبل و قدیم برگشت و موجب ترافیک و ازدحام گردید و مصالحی که جهت پیاده‌روسازی خیابان به کار برده شده بود کلاً در حال نابودی است. مصلحت نبود کار به آن زیبایی را نادیده انگاشت و یا فدای سلیقه شخصی کرد و باز کاراز نو و هزینه از نو کرد!
۴( اکثر پل های عابر پیاده سمنان بلااستفاده مانده و یا کاربرد تبلیغاتی پیدا کرده‌اند و کسی به ویژه سالمندان با وجود پله‌های زیاد تمایلی به استفاده از این پل‌ها ندارند. این در حالی است که مبالغ زیادی صرف ساخت آن‌ها شده‌است. شورا و شهرداری محترم سمنان بهتر است با برقی کردن پله‌های پل‌های عابر پیاده اولاً نگذارند هزینه‌ها سوخت شود و در ثانی مردم هم با میل و رغبت از این پل‌ها استفاده نمایند.
۵( سازمان هواشناسی استان بارها هوای سمنان را آلوده و برای افراد سالمند و بیماران خاص ناسالم دانسته و اغلب هشدار داده است. ما مردم اما هوای آلوده را چون سم تنفس می‌کنیم و مسئولان هم می‌بینند و کار چندانی نمی‌کنند. کاری کرده بودند که کیفیت هوای صاف و تمیز این شهر به مرحله ناسالم نمی‌رسید و…
درخاتمه امید و آرزوی ما این است که مسئولان محترم تلاش‌شان را برای عملیاتی کردن این خواسته‌ها مضاعف نمایند و ماندگار کاری کنند کارستان.