غلامرضا قدس – رابطه نان و ایمان

غلامرضا قدس -رابطه نان و ایمان

همین سال گذشته بود که خبرنگار حوزه دولت در خبرگزاری فارس گزارش کرده بود که آقای احمد وحیدی وزیر کشور در ارتباط مستقیم تلویزیونی اظهار داشت: «مرغ، تخم‌مرغ، لبنیات و روغن اقلامی است که قیمت آن با هدفمند شدن یارانه‌ها و با حذف ارز ترجیحی تغییر پیدا خواهد کرد و هیچ کالای دیگری حق و اجازه گران شدن ندارند. البته مجوزی هم برای گران شدن ندارند.» چیزی که کلیپ آن در سالگرد سخنان وزیر در فضای مجازی جولان می‌داد. حالا همه می‌توانند واژه‌ی فقط را از نو معنی کنند و در بازار ببینند. هرچند از همان روز اول همه‌چیز معلوم بود. وزیر کشور آن روز تأکید و تصریح کرده که دیگر کالاها «حق» و «اجازه» و البته مجوزی هم برای گران کردن ندارند. امروز که یک‌سال از آن می‌گذرد، زمین‌وزمان گواهی می‌دهند که همه‌ی کالاها بدون حق و اجازه و البته مجوز تا توانسته‌اند گران شده‌اند! شاید اگر آقای وزیر می‌فرمود حق ندارند گران کنند یک مقدار احتیاط می‌کردند صاحبان کالاها. امّا وقتی گفتند حق ندارند گران شوند، گران شدند. چون کالا زبان دستور را نمی‌فهمد. اصلاً بازار جز زبان عرضه و تقاضا هیچ زبان دیگری را نمی‌فهمد. از قدیم هم همین بوده‌است و تا قیامت هم همین خواهد بود. عرضه و تقاضا زبان بین‌المللی بازار است. تا با این زبان به بازار سخن نگوییم، جوابی نخواهیم شنید. چنان‌که امروز نمی‌شنویم. بی‌اجازه و بدون مجوز دارند گران می‌شوند. کاش آن روز صدای خبرگان اقتصادی شنیده می‌شد. نشد آن روز اما کاش امروز تدبیر کنند و همتی و با زبان بازار با آن تعامل کنند تا شاید این تورم را که افسار پاره کرده‌است، بشود دوباره مهار زد. خدا کند با کالا به زبان افزایش تولید سخن بگویند تا گرانی یک مقدار دست و پایش را جمع کند.
یکی از ابتلائات حکمرانی کشور ما، مبارزه با معلول به‌جای برخورد با علت است. مثلاً برای حل مشکل خودرو، وزیر عوض می‌کنند. بورس را به کار می‌گیرند. شورای رقابت را فعال می‌کنند.به قرعه‌کشی رو می‌آورند و… اما مشکل همچنان پابرجاست و حتی شدیدتر هم می‌شود. این‌ها چون مبارزه با معلولند، جواب نمی‌دهند. برای حفاظت از ارزش پول ملی و جلوگیری از تورم و گرانی وعده می‌دهند، به تعزیرات متوسل می‌شوند، علیه این و آن شعار می‌دهند. خبر بازداشت فله‌ای دلالان ارز را منتشر می‌کنند. به بورس دخیل می‌بندند، رئیس کل بانک مرکزی عوض می‌کنند. سراغ راهکارهای روسی‌هم می‌روند، ولی نه دلار به فرمان آن‌ها درمی‌آید و نه تورم مهار می‌شود و پول ملی هم هر روز بی ارزش‌تر. این عوامل در جامعه‌ای که تحت سیطره حاکمیت دینی اداره می‌شود می‌تواند هر تأثیری بر مردم بگذارد به نام دین رقم می‌خورد. کما این‌که امروز مردم تمام مشکلات زندگی مانند تورم، گرانی، کم‌کاری، پارتی‌بازی، رشوه‌گیری، بی‌کاری، اختلاس، فساد مالی و بحرانی اقتصادی را به حساب دین می‌گذارند و همین موارد آنان را نسبت‌به اعتقادات دینی بی‌تفاوت می‌کند و در مواردی به ستیز و دشمنی وامی‌دارد. حضرات به‌جای این‌که برجام را احیا کنند و به FATF بپیوندند می‌گویند زندگی مردم را به فلان و بهمان گره نمی‌زنیم درحالی‌که می‌بینند زندگی مردم به‌همین چیزها گره خورده و هرروز هم این گره محکم‌تر و کورتر می‌شود. این‌هم به‌خاطر چسبیدن به معلول به‌جای مبارزه با علت است.
باور کنند دوستان که حال جامعه خوش نیست از ناخوش‌احوال هم نمی‌توان امید کارهای بزرگ داشت. معیشت مردم را تأمین کنید، معاد خودشان را تضمین خواهند کرد. بسیاری از این رفتارهای ناروای اجتماعی و سویه های سیاه گریز از معارف و معرفت‌ها هم به‌همین شلوغی بازار گرانی برمی‌گردد.
نان مردم را تأمین و تضمین کنید، بسیاری از نابسامانی‌های اخلاقی و رفتاری اصلاح می‌شوند.
نان باایمان رابطه تنگاتنگ دارد. رسول گرامی اسلام (ص) به خدا عرض می‌کند: «خدایا! به نان ما برکت بده و میان ما و آن جدایی میفکن.» قطعاً فاصله‌ی انسان با نان را بی ایمانی پُر می‌کند. به قول یکی از علمای بزرگ؛ «ملّتی که جیبش تهی و کیسه اش خالی است، فقیر است. فقیر هم ستون فقراتش شکسته است. از کسی که به مصیبتی چنین گرفتار شود چه توقعی می‌شود داشت؟»
با همه‌ی توان تلاش کنند مسئولان محترم تا به حول و قوه الهی اوضاع اقتصادی بهبود یابد. این آرزوی قلبی همه‌ی ماست که با حال خوش وطن، ملت هم حال خوش داشته باشد.