شأنی بالاتر از خدمت به مردم نیست/ غلامرضا قدس

سرافرازی مسئولان محترم در این است که نگذارند سرپرست خانواده‌ای در برابر فرزند خود به خجالت سر فرود آورد.
حال امروز خانواده‌ها کارنامه امروز مسئولان است. آن چه بر ما می‌رود به عدد تبدیل و در کارنامه حضرات به عنوان نمره ثبت می‌شود.
همه مان  می‌دانیم خانواده‌ها را حال چون است و این درست بسته به حساب جیب شان است که رقم داشته‌شان چند است آن چون و این چند باعث می‌شود گاه با متولیان امور به چند و چون بپردازیم. بگوییم و بنویسیم بسیاری از سرپرستان خانواده‌ها چون نمی‌توانند احتیاج عادی فرزندان خود را برطرف کنند شرم نمی‌گذارد با آنان چشم در چشم شوند لبخند بماند برای روزهایی که چشم بتواند چشم را ببیند.
برای کسی که نمی‌تواند گوشت بخرد قیمت هر کیلو ۵۰۰ یا ۶۰۰ هزار تومان فرقی نمی‌کند فقط قیمت هرچه بالاتر به جمع جماعتی که بی‌تفاوت می‌شوند نسبت به قیمت گوشت به خاطر نداشتن قدرت خرید اضافه می‌شود این قیمت البته برای سمنان است والا این قیمت در تهران خیلی بالاتر از این‌هاست یعنی با حقوق‌های حداقلی می‌شود چند کیلو گوشت خرید ؟ تازه در یکی از روستاهای سمنان
بنده خدا می‌گفت:  خواهر و برادرها گوسفند زنده گرفتیم و ذبح  کردیم وقتی چرتکه انداختیم  کیلویی ۵۵۰ هزار تومان درآمده بود این یعنی با اندکی بالا و پایین همه جا آسمان همین رنگ است،  اما با نمودار قیمت‌ها که همچنان متاسفانه رو به بالاست معلوم نیست تا پایان امسال که حقوق‌ها ۲۰ درصد افزایش یافته قیمت گوشت و یا سایر اقلام خوراکی چند باشد؟
البته دیگر مهم نیست خیل عظیمی که اندک، اندک طعم گوشت یادشان می‌رود و آنانی که باید فکر کنند برای این اوضاع فقط توجیه یا سکوت می‌کنند مهم نیست قیمت گوشت، فوقش به قول آن آقای اقتصاددان با نمره پایان نامه ۱۹ بروند ماهی بخورند.
گوشت سفید خیلی بهتر است نمی‌دانم چه باید گفت به این آقا و چه داریم بگوییم برای مردمی که در عین تلخ کامی  شیرین کلامند در فضای مجازی. کلیپ وعده‌های انتخاباتی حضرات را می‌گذارند و زیرش می‌نویسند کاش این  آقایان مسئولیت می‌داشتند!  بعد هم کلی استیکر خنده.
مردم آن وعده‌ها را به یاد و در باغ سبز را در ذهن خود دارند صاحبان وعده‌ها را حال باید پرسید که سختی زمین سنگلاخ مسئولیت را فهمیده اند آیا؟
باز هم از آن وعده‌ها می‌دهند؟ هرچند برخی از همان بزرگواران همین امروز آن چنان آمار می‌دهند که آدم در سلامت عقل خود شک می‌کند.
در صادق الوعده بودن آقایان که تردید روا نیست. حساب بازار هم که از همان قدیم جدا بوده است. با هیچ کسی شوخی ندارد کار خود را می‌کند و راه خود را می‌رود. حالا شما که نه – مسئولان هم هزار بار دستور بدهند ریالی کوتاه نمی‌آید. نه برای دستوری تره خرد می‌کند و نه برای سخنرانی و دستاوردسازی حاضر است سبزی پاک کند. این نوع مشکلات جایی پدید می‌آیند و رو به افزایش می‌نهند  که افراد سر جای خود نیستند، بنا را گذاشته اند  جای نجار!
نه بنا می‌تواند کار نجاری را انجام دهد و نه برعکس آن. بهترین آدم و متعبدترین و خوش اخلاق‌ترین هم که باشند اما در جایگاه بایسته قرار نگیرند. باز چندان کار را نمی‌توانند پیش ببرند. تجربه زیستی ما می‌گوید همانطور که هر قفلی را کلیدی است و با کلید دیگر گشوده نمی‌شود مسئولیت‌ها هم هر کدام آدم خود را می‌طلبد. مطلوب شدن وضعیت هم نتیجه کاردانی و کارگزاران است. اگر هر کسی درست در جای خود باشد همه چیز درست می‌شود و الا اوضاع چنان می‌شود که افزایش حقوق اتفاق می‌افتد اما با کاهش اعتبار مواجه می‌شویم.
حکایت می‌شود اینکه مسئولان با سر فراز کرده و سینه ستبر
در برابر دوربین‌ها قرار می‌گیرند و افزایش ۲۰ درصدی حقوق‌ها می‌گویند اما با وجود تورم ۴۵ درصدی می‌رسیم به این گزاره واقعی که ما در این سال ۲۵ درصد فقیرتر شده‌ایم
یکی نوشته بود نگویید ۲۰ درصد افزایش،  بگویید ۲۵ درصد کاهش. این همه بار روانی نابجا ایجاد نکنید بی راه هم نمی‌گفت.
وقتی قدرت خرید کاهش می‌یابد،  افزایش عددی حقوق چه دردی را می‌تواند دوا کند؟  اگر مسئولان درست در جای خود باشند این مسائل را نه تنها بهتر از ما می‌فهمند که جواب هم برایش پیدا می‌کنند.
از این‌ها می‌شود نتیجه گرفت اولین شرط بهتر بودن این است که افراد در بهترین جای ممکن قرار بگیرند – در درست‌ترین و متناسب‌ترین جایی که با توان و دانش شان هم راستا باشد.
به تحصیلات و رشته و تخصص و کارنامه متولیان امور که  نگاه کنیم خواهیم دید که چند درصدشان در جای خود قرار دارند. اما وضعیت جامعه می‌گوید خیلی ها جابه جا مسئولیت‌ها را پذیرفته اند تا هر کس در جای خود قرار نگیرد در شرایط ما مردم هم چیز ی زیاد تغییر نخواهد کرد حتی اگر مسئولان زیادی تغییر کنندخدا کند با برنامه به میدان بیایند مسئولان محترم و همه تلاش خود را وقف کنند برای خدمت به مردم.جز این هم تکلیفی ندارند شأنی هم بالاتر از خدمت به مردم نیست. مردمی که از جان و دل پای کارند نباید
وضع شان  اینگونه باشد