سعید متقی – از ماست که بر ماست

سعید متقی – از ماست که بر ماست

این روزها یک سطل ماست کم چرب، فضای مجازی را چنان دستخوش موضع گیری افراد و گروههایی از جریانات مختلف سیاسی و اجتماعی نموده که همگان، «چه موافق و چه مخالف»، از یافتن مقصر اصلی این همه دلواپسی نسبت به مقوله حجاب و عفاف، آن هم در ام القرای جهان اسلام غافل شده اند!
خالی از لطف نیست به اتفاق موضع گیری برخی صاحب نظران را در این باب مرور کنیم:
غلامرضا مصباحی‌مقدم: آمر به معروف حتی نباید بایستد و ببیند که این امر به معروفی که انجام داده اثرگذاشته یا نه، چه برسد به آنکه بخواهد به کسی توهین کند یا به او حمله کند.
محمد فاضلی پلمب واحدهای تجاری به بهانه حجاب بریدن نان مردم است. نان را که ببرید، مؤمنی باقی نمی‌گذارید
فاضل میبدی: زن بی حجاب را بی دین گفتیم رانت خواران را نه، اگر فریادی که امروز بر سر حجاب بلند است بر سر مشکلات اقتصادی، مافیای ارز و خودرو، دروغ مسولان و کاسبان تحریم کشیده می شد نیازی به ماست و اسید نبود تا بر سر زنان بپاشند.
مدیر حوزه علمیه استان تهران: ممکن است درمورد حجاب صبر مردم تمام شود، خودشان دست به اقداماتی بزنند. «حجاب» یکی از ضروریات دین اسلام است.
علی‌اکبر گرجی حقوقدان:اصول ۱۹ و ۲۰ قانون اساسی از برابری بین شهروندان سخن می‌گویند. در هیچ اصلی از این قانون و در هیچ قانون دیگری، دریافت خدمات عمومی، بویژه در بخش خصوصی، مشروط به نوع پوشش شهروندان نشده است.چنین تبعیضی با مبانی اخلاقی، دینی و قانونی مغایرت دارد و از مصادیق رفتار خودسرانه است.
زمانیکه واقع گرایانه به چهار دهه عمر این انقلاب بنگریم، تغییر فاحش ارزش ها و باورهایی را به نظاره خواهیم نشست بسیار تامل برانگیز!
به راستی باوجود این همه صرف اعتبار، تهیه طرح، تولید برنامه، دستگاهها و نهادهای متعدد و عریض و طویل فرهنگی، هیاهوی رسانه ای و شعارهای پرطمطراق، دلیل اصلی این همه انحراف معیار در نظام اسلامی چیست؟!
تصدیق می فرمایید این دگرگونی ها نه تنها در مسائل اعتقادی همچون حجاب، بلکه در رعایت اخلاق و کرامت انسانی نیز به قدری سرعت گرفته که در سطح ملت بصورت مزمن و در سطح دولت و طبقه مدیران به شکل حاد حادث شده و مع الاسف حد یقفی برایش نمیتوان متصور بود!!!
وقتی که وزیر امور خارجه ما، پوتین را عالیجناب خطاب می کند، وبلاگر روسی اینستاگرام ،دیگر «بدحجاب» به حساب نمی آید! تذکر به حفظ عفت و عفاف تنها برای ملت ماست تا با سطل ماست هدایت شوند، وگرنه نه تنها مرغ همسایه غاز است که پای زن همسایه ناز است!!
به راستی آنچنان که بی تدبیری اخیر در قبال وزارت آموزش و پرورش و عدم واریز حقوق معلمان، منجر به برکناری وزیر مربوطه شد، نباید بانیان وضع موجود حجاب و عفاف در جامعه اسلامی را مورد عتاب و خطاب قرار داد؟!
بعد از ۴۳ سال عمر انقلاب اسلامی چه کسانی و با چه عملکردی، مقصر اصلی انحراف معیار ارزشهای اسلامی هستند که باعث گردیده برخی افراد، حرمت عرف حاکم بر جامعه حتی در ماه رمضان را نیز پاس ندارند؟!
نقش ائمه جمعه و جماعت، حوزه های علمیه، تبلیغات اسلامی، شورای عالی انقلاب فرهنگی و بسیاری نهاد دیگر که رسالت اصلی شأن تبلیغ دین مبین اسلام آن هم با صرف میلیاردها تومان اعتبار، با اختیار حداکثری و نظارت حداقلی در این چهل سال بوده، چیست!؟
اکنون نباید جملگی پاسخگوی این همه انحراف ارزش، دین گریزی جوانان، مساجد و منابر تهی از جمعیت و … باشند؟!
آیا واقعیت های عینی موجود را جز در قصور، ترک فعل، برداشت های ناصواب و بی کفایتی این دسته متولیان امر در تحقق دین مداری و رفتارهایی با هدف جذب حداکثری و دفع حداقلی جوانان و نوجوانان این جامعه میتوان جستجو نمود؟
نباید در سیاستگذاری برنامه های دینی بازنگری صورت گرفته و کناره گیری یا برکناری افرادی که مادام العمر بر کرسی ریاست و تصمیم سازی این مجموعه ها تکیه زده اند را به نظاره نشست؟
آری از ماست که بر ماست!
فراموش نکنیم در صدر اسلام ، پیامبر اکرم آن اعراب جاهلی را با اخلاق حسنه، مدارا، شرح صدر و قول لین دعوت به اسلام نمودند. والا همان زمان اگرچه اسید در دسترس نبود، لیکن ماست و چوب و چماق و خشونت و … به وفور یافت می‌شد!
بدون تردید در این مقطع زمانی بهتر است، رهبر انقلاب مکلف نمایند تا حوزه های علمیه و دیگر متولیان امر، ضمن جبران مافات و عبرت گرفتن از طریق نادرست گذشته، نقشه راهی منطبق با اسلام رحمانی تهیه نمایند تا تعارضات فوران یافته موجود میان دین و سیاست، را هرچه زودتر به حداقل رساند، که بیم آن می‌رود مواجهه مردم با مردم در باب حجاب، ارکان اصلی دین را خدشه دار نماید، که خیلی زود دیر می شود!

به قول ملک الشعرای بهار:
اسلام گر امروز چنین زار و ضعیف است
زین قوم شریف است
نه جرم ز عیسی نه تعدی ز کلیساست
از ماست که بر ماست!
گویند بهار از دل و جان عاشق غربی است
یا کافر حربی است
ما بحث نرانیم در آن نکته که پیداست
از ماست که بر ماست!