سعیدمتقی – مسکن ملی؛ به نام بی‌خان‌ومانان، و به کام سوداگران!

مسکن به عنوان یکی از نیازهای اساسی جامعه، به واسطه ارتباط معنی داری که با سایر بخش های اقتصادی دارد، بخشی از موتور محرکه اقتصادی کشور است و رونق این بخش، زمینه ساز تولید و اشتغال دیگر بخش های اقتصادی است.
اما آنچه در سنوات اخیر مشاهده می شود سوداگری مفرط در بازار مسکن است که نه تنها موجب گردیده عدّه‌ی بی خانمان ها بیشتر، بلکه حتی آرزوی خانه دار شدن برای بخش اعظمی از جامعه خصوصاً جوانان، کاملا دست نیافتنی گردد.
پس از عدم تحقق وعده نجومی دولت سیزدهم برای ساخت یک میلیون مسکن در سال و در حالیکه ظاهراً پرداخت تسهیلات بانکی 200 تا 300 میلیونی بانک مسکن به واحد‌های شخصی ساز هم به عنوان آمار ساخت مسکن توسط دولت قلمداد می شود! چندی است شاهد توجه ویژه مدیران ارشد و مرتبط استانی به مقوله نهضت ملی مسکن هستیم که فارغ از سیاستهای مالی و اقتصادی کلان کشور مترتب بر بازار مسکن استان و به طور اخص شهر سمنان، نبود برنامه ریزی، نظارت و دقت نظر کافی در این امر می تواند به جای خانه دار شدن افراد محق، زمینه سوداگری دلالان و حتی افزایش قیمت مسکن منطقه ای را به دنبال داشته باشد!
مدیر کل راه و شهرسازی استان سمنان مطرح کرده: استان سمنان طبق آخرین اعلام وزارت راه و شهرسازی رتبه هشتم را در بین ۳۱ استان کشور در طرح ملی مسکن به خود اختصاص داده است. هرچند اعلام این رتبه بندی ها و شاخص های ارزیابی دردی را دوا نکرده و نخواهد کرد، لیکن لازم است تلاش مسئولین در جهت ارتقای رتبه‌بندی، با واقعیت های محلی، منطقه ای و اقتصادی، اجتماعی موجود استان هم راستا شود تا خدای ناکرده عدم دقت نظر در سیاست‌گذاری ها تبعات جبران ناپذیری در آینده بازار مسکن ایجاد ننماید.
واقعیتی تلخ در شرایط فعلی؛ که تورم نقطه ای نزدیک ۷۰ درصد و افزایش قیمت کالاها، تمکن مالی اقشار کم درآمد و حتی متوسط جامعه را چنان به محاق برده که توانایی خرید حتی لوازم خانگی را ندارند چه رسد به مساکنی که « قرار است ساخته شوند و متقاضی به غیر از ۴۰ میلیون آورده اولیه، تا پایان اردیبهشت ۱۴۰۲ ، به میزان ۴۰ میلیون دیگر هم پرداخت کند. در ادامه هر سه ماه نیز ۶۰ میلیون تومان دیگر بپردازد. در حالی که پرداخت این مبالغ هنگفت، جدای از بازپرداخت قسط های حدود ۱۱ میلیونی وام ۳۵۰ میلیون تومانی است!»
خانه پر بود از متاع صبر این دیوانه را
سوخت عشق خانه سوز اول متاع خانه را
شاهد مثال، پروژه مسکن ملی در جوار شهرک روزیه سمنان، که از سال گذشته در قالب هر قطعه زمین به سه نفر متقاضی واجد شرایط واگذار گردیده، لیکن برخلاف قانون و دستورالعمل وزارت راه و شهرسازی امتیاز هر نفر از دویست میلیون تومان (در آذر ۱۴۰۱) تا حدود یک میلیارد تومان (در خرداد ۱۴۰۲) یعنی پانصد درصد افزایش در کمتر از ۶ ماه، به صورت وکالتی و با تعهد محضری، سوداگرانه در بازار معاملات و بنگاه های املاک در حال خرید و فروش است! که با یک حساب سرانگشتی می توان سود هنگفتی تقریبا معادل هر واحد یک و نیم میلیارد تومان در حداکثر ۱۸ ماه برای سازنده و خریدار امتیاز متصور بود!
حتما دیدید آگهی های استخدام شر خر را که برای تخلیه خانه های استیجاری در برخی رسانه ها دست به دست میشد!
امیدواریم کار به جایی نرسد که دولت به خاطر غفلت نظارتی، مجبور به استفاده از چنین ابزارهای قهری برای مقابله با سوداگری مسکن شود!
بنابراین با این سیاستگذاری نه تنها مشکل متقاضیان واقعی مسکن حل نمی شود بلکه زمینه سوداگری ایجاد شده و متقاضیان واقعی در طرح نهضت ملی مسکن نمی‌توانند صاحب خانه شوند!
اما واقعیت دیگر اینکه معضل مسکن، عامل مهمی در کاهش رشد جمعیت کشور است و می توان اصلی ترین دلیل عدم‌رشد جمعیت در کشور را مسائل اقتصادی و مشکل تامین مسکن دانست. در اینجا سخن استاندارسمنان، عین صحّت است به اینکه « متأسفانه کمترین میزان فرزند آوری و تولد نوزاد در سال گذشته با شش هزار و ۹۱۶ نفر مربوط به این استان است»
بنابراین باید هشدار داد تا مسئولین مراقب باشند مسکن ملی؛ به نام بی خانمان و به کام سوداگر نشود که هم مشکل خانه دار شدن و هم فرزندآوری به قوت خود باقی بماند و هم سوداگران افزایش قیمت منطقه ای مسکن را رقم بزنند!
نکند خدای ناکرده هم چوب را بخوریم و هم پیاز را !