دکتر احمد همتی – دم خروس یا قسم حضرت عباس

دکتر احمد همتی – دم خروس یا قسم حضرت عباس

مجلس یازدهم و دولت سیزدهم با بوق و کرنا و وعده‌ها و شعارهای پرطمطراق پا به عرصه تقنینی و اجرایی کشور گذاشتند و طی یک برنامه‌ریزی چندین ساله و با استفاده از هر روش ممکن و حتی با ناامید کردن مردم از صندوق‌های رأی به‌منظور مشارکت حداقلی، حکومت کاملاً یکدست شکل گرفت و رئیس اجرایی کشور و نمایندگان ملت با آرای بخش کوچکی از جامعه ایرانی بر مسند نشستند و به‌جای خردورزی و برنامه‌ریزی در امور کشور به حرکت‌های تبلیغاتی و پوپولیستی دست زدند تا جایی‌که اعلام کردند ظرف چند روز یا چند هفته اوضاع اقتصادی کشور را سامان داده و روش گفت‌وگو با کشورهای دیگر بخصوص غرب را به رقبا یاد خواهند داد و روابط ایران و جهان را بهبود خواهند بخشید.
*در بخشی از این وعده‌ها قول ساخت یک میلیون مسکن در سال، ایجاد یک میلیون شغل در سال، افزایش ارزش پول ملی، کنترل تورم و لغو تحریم‌ها، تقویت تولید و صنعت ازجمله افزایش کیفیت خودروهای ساخت داخل و کاهش قیمت آن‌ها، حل مشکلات کشاورزی و کشاورزان، افزایش کیفیت امکانات آموزشی و حل مشکلات فرهنگیان، ارتقای نظام سلامت، افزایش قدرت خرید مردم و حل مشکلات معیشتی آن‌ها، ایجاد گشت مدیران به‌جای گشت ارشاد، افزایش دامنه اینترنت، شفافیت و گردش آزاد اطلاعات، کاهش کسری بودجه کشور، برنامه‌ریزی علمی و کارآمد، تشکیل دولتی مردمی و فرا جناحی برای ایران قوی و ده‌ها وعده‌و وعید دیگر به مردم گرفتار در گرداب مشکلات و مصائب داده شد ولی در کمتر از دو سال وزرا و مسئولینی که مسئولیت مستقیم اجرای این قول‌ها و برنامه‌ها را به عهده داشتند از گردونه مدیریت کشور کنار گذاشته شدند و درهمان‌حال مکرراً اعلام شد که ما به وعده‌های خود عمل کرده‌ایم!
حال مردم یک سوال ساده و واضح دارند و آن این‌که اگر شما در کارتان موفق بوده‌اید و به وعده‌های‌تان عمل کرده‌اید، چرا همان وزرایی که مجری اصلی این وعده‌ها بوده‌اندکنار گذاشتید!
* در ورزش عبارت مشهوری است که می‌گوید تیم برنده را تغییر نمی‌دهند و بازیکنانش را تعویض نمی‌کنند بنابراین اگر تیم شما برنده است، چرا بازیکنان اصلی و تعیین‌کننده را تعویض کردید و بقیه را هم در لیست تغییر یا استیضاح دارید.
*وزیر کار که حرف‌ها، شعارها و برنامه‌هایش در قبل و زمان وزارت مضحکه خاص‌وعام شد و در عمل نشان داد که با واقعیات ایران و جهان بیگانه است در همان ابتدا کنار گذاشته شد. وزیر راه که با قدرت شروع کرد و به‌سرعت کنار رفت حتی بخش کوچکی از وعده ساخت یک میلیون مسکن در سال را هم محقق نساخت و دست آخر معلوم نشد که شهید شد یا مرحوم یا حذف! و وزیر جدید هم با وعده عملی نبودن ساخت یک میلیون مسکن به وزارت رسید!
وزیر آموزش پرورش هم که زیادی اصرار بر اجرای کامل قانون رتبه‌بندی معلمان و بهبود وضعیت معیشت آنان و ارتقای وضعیت آموزشی مدارس داشت به استعفا کشانده شد و وزیر کشاورزی هم بدون استعفا معزول گردید و شایعات و شبهات زیادی در این زمینه مطرح شد ولی تا روز آخر، دولت ارباب وعده‌ها خبر از بهبود اوضاع کشاورزی می‌داد!
* رئیس سازمان برنامه و بودجه هم که برنامه‌های خود را در این موضوع خلاصه کرده بود که هرچه اقتصاد انقباضی‌تر، کنترل تورم بهتر و بیشتر، در عمل نتوانست به این روند غلط ادامه دهد و کارنامه‌ی موفقی داشته باشد زیرا قدرت عاقله بازار بیشتر و شاخص‌های علمی از او قوی‌تر بود بنابراین او هم از گردونه مدیریت خارج شد ولی دولت و رئیس آن تا آخرین روز از کنترل تورم و برنامه‌ریزی دقیق برای کشور داد سخن سر می‌دادند. در حال حاضر نیز وزرای صنعت، بهداشت و اقتصاد هم در انتظار عزل یا استیضاح هستند.
به‌راستی مردم عزیز و شریف ما باید دم خروس را ببینند یا قسم حضرت عباس را! واقعاً اگر شما این‌همه موفق بوده‌اید پس این‌همه تغییر در مدت حدود ۲۰ ماه که بی‌سابقه بوده‌است چه توجیهی دارد! به قول شاعر:
خوش بود گر محک تجربه آید به میان
تا سیه روی شود هرکه در او غش باشد
در یک کلام، اگر نمی‌توانیم کاری برای مردم شریف و رشید ایران انجام دهیم لااقل با آن‌ها صادق باشیم!