“نا تراز ی بین مسئولان و مسئولیت ها”/ به قلم سر دبیر

چو می بینی که نابینا و چاه است
اگر خاموش بنشینی گناه است
البته کمتر جامعه ای است که در تمامی امور فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی اش ، ” تراز ” بر قرار باشد. علت وابستگی های جوامع بشری هم به سبب نیازهایی است که از کمبودها، افزونی ها و به اصطلاح، ناترازی ها نشات می گیرد. اما وقتی نا ترازی ها، عمومیت پیدا می کند باید گفت که آن جامعه، اول دچار نا ترازی بین مسئولیت و مسئولان شده است و مصیبت آنجاست که ناترازی ها، تراز
جلوه داده شود و مشاوران جهت حفظ نان و آب و موقعیت خود، اوضاع را شربت اندر شربت، به سردمداران و بزرگان گزارش و بازتاب دهند و مسئولان هم در صورت پی بردن به حقایق و واقعیت ها، تیزی سرنیزه را یا به گذشته برگردانند و یا متوجه ی عوامل دست نشانده ی بیرونی کنند و به همین علت همیشه حق را به جانب خود برمی گردانند و نشانی نا ترازی ها را به نقطه ای موهوم یا معروف، حواله می دهند و یا به جای نشستن و چاره جویی و حل مشکل، فقط مشکل شماری می کنند. و با فرار به جلو هرگز حاضر نیستند مسئولیت نا ترازی ها را به گردن بگیرند تا در دفع مشکل و ایجاد توازن و تراز ، اقدامی شده باشد.
در اینجا به نمونه هایی از مشکل شماری ها و فرار به جلو اشاره می شود: اول، گفته ی رئیس مجلس است که می گوید: بزودی نه گاز خواهیم داشت و نه برق!
و گفته ی دوم: هشدار ۱۰۰ نماینده به پزشکیان است در مورد کاهش ارزش پول ملی، بر خاسته از سیاست
ارزی بانک مرکزی و وزارت اقتصاد. اما همان رئیس مجلس و همین ۱۰۰ نماینده ، هیچ نمی گویند در قبال این واقعیت ها، رسالت و راه حلشان چیست و خود آنان در خالص سازی مسئولیت های اجرایی دولت قبل چقدر مقصر یا دخیل و یا حتی ساکت بوده اند؟ در مورد FATF چه؟ و اینکه حتی چین و روسیه ی متحد ما از رابطه ی بانکی با ما خود داری می کنند و به این بهانه ارز ما را نمی دهند وعجیب آن که عراق دوست و برادر چقدر پول ما را در کیسه نگه داشته که می تواند با پرداخت آن تا حدودی “قاتق نان مان باشد؟” از طرفی خود مجلس با دخالت در امور اجرایی و حتی به لطف و فاق ، چه قدر در ناترازی های مسئولیتی و توسعه ای در حوزه ی انتخابیه ی خود دخیل بوده است؟ در استخدام ها چه؟ بفرمایید کدام وکیل و وزیر و مسئول خرد و کلانی فرزند تحصیل کرده ی بیکار افسرده ی نا امید در خانه دارد؟ کدام یک از آنان جزء چهار دهکی هستند که هیچ شانسی برای خرید خانه ندارند؟
باید پاسخ داد که چه عواملی موجب شده است که ۹۲ درصد المپیادی ها، مهاجرت بی بازگشت به کشورهایی داشته و در خدمت همان استکباری باشند که همه ی ناترازی ها را به سمت آنان نشانه می رویم؟ آیا این نخبه ها و پرورده های دامان وطن با خدمات و نبوغ خود دیوار آن استکبار و استثمار را در برابرمان بلندتر و ضخیم تر نمی کنند؟ البته این مایه ی افتخار است اگر صد در صد امکانات و تجهیزات ارتش ما دست نخورده باشد و دشمن از داشته های ما بی خبر بماند اما چه می گویید در مورد تولیدی های را کد و بدون مواد اولیه و کمبود دارو که همه و همه به سبب تحریم ها و خود تحریمی هاست؟
آیا خودروهای ما را هم دشمن می سازد تا سرمایه ها و انرژی کشور را یکجا ببلعد و آلودگی ایجاد کند؟ آیا د شمن گفته یا خواسته است که خودروهای نا ایمن و بنزین خوار بسازیم و به ده برابر قیمت معمول جهانی بفروشیم و اجازه ندهیم تا خودروهای خارجی برای ایجاد رقابت وارد شود؟
بر اساس آمار سازمان جهانگردی جهانی، ورود گردشگر به ایران ۳۷ درصد کمتر از دوره ی کروناست ،هر گردشگری که با ورود خود به گفته ی مرسوم ده شغل ایجاد می کند؟ آیا مجلس محترم و رئیس گرامی هیچ تفحص کرده اند که چرا؟ و هیچ مقایسه ای صورت گرفته است که چرا امارات ۳۰ میلیارد دلار در آمد گردشگری دارد اما کیسه ی ما از این درآمد با آن همه مواهب و میراث گران بها و بی نظیر چه خالی است؟
آیا از موضوع و برآیند همایش “مهاجرت نخبگان علمی در ایران امروز” اطلاع دارید که از خروج سالانه ۷۰ میلیارد دلار ارز از کشور با مهاجرت نخبگان خارج می شود؟ آیا هیچ گفته اید آن همه بودجه ای که خودتان برای کیسه ی نهادهای ریز و درشت اشاعه ی دین و فرهنگ، تصویب می کنید چرا باید منتج به تصویب قانون حجاب و عفاف باشد؟ و آیا همه ی این ناترازی ها را لا بد نمی گیرید از اینکه بین مسئول و مسئولیت
ناترازی پر عارضه ای هست و شما نمی توانید احساس مسئولیت نکنید ؟