منصور فرزامی راد – مشکلات را مجموعهای ببینید
- شناسه خبر: 5064
- تاریخ و زمان ارسال: 14 فروردین 1402 ساعت 3:42
منصور فرزامی راد – مشکلات را مجموعهای ببینید
از مسلمات دینی و باور قلبی و اعتقادی هر مسلمانی است که کلام شریف الهی جهت هدایت و سعادت خلیفهی خدا بر زمین و رساندن او به مرحلهی رشد مطلوب و خداگونگی و تقرّب، خطابی مجموعهای با او دارد و هدف هم برآوردن تمامی نیازهای مشروع جسمی، روحی و عاطفی و دیگر ضرورتهاست تا به سعادت دنیا و آخرت برسد. لذا براساس همین نگرش و حفظ کیان انسانی او، دین اسلام در یکی از این خطابها، موضوع حجاب زن و مرد را در همان چارچوب مسلّم و مصرّح، از ضرورتها بر شمرده است و حدود آن را نیز مثل دیگر حدود عدیده مشخص نموده است که مربوط به حیای فردی و اجتماعی به شمار میآید چراکه عرف هیچ جامعهای حتی غیراسلامی، بیبندوباریهای متهتّک و خلاف شأن آدمی و اخلاق اجتماعی را نمیپسندد و تاب نمیآورد.
در کنار این امر اخلاقی مسلّم، هر حکومتی با رأی اعتماد جامعه و به پشتیبانی از اجرای منویّاتش، وظیفه دارد و متعهد است با انسان اشرف مخلوقات، در عرصهی کاینات و خلقت، خطابی مجموعهای و چندبعدی به تناسب ابعاد وجودیش داشته باشد و با او همانگونه رفتار کند که فطرت و حقوق مصرح انسانی اوست که آزاد آفریده شده و نباید جز خدا، بردهی هیچکس دیگری باشد.
بدیهی است اگر حکومتی بهعمد یا به سهو بخواهد تنها یک مورد از آن مسلمات و ضروریات را مطمح قرار داده، برجسته کند و دیگر نیازها و بایستهها در سایه یا در پردهی فراموشی قرار بگیرند، مسلّم است که به مقصود نمیرسد. چنانکه با تمامی همصدایی تریبونهای رسمی، موضوع حجاب، همچنان ابتر مانده و بهجایی نرسیده است. اینکه چرا چنین شد، روشنتر از آفتابی است که جهت دیدن زوایای آن چراغ برگرفتن، عین بی بصیرتی و اتلاف وقت و منابع است. و بدان سبب این تأکیدات و حتّی تهدیدات جواب نگرفته است که نگاه تکبعدی است که اگر چندبعدی بود و به ابعاد وجودی انسان و نیازهای دنیوی و اخروی او توجّه و تأکید میشد نهتنها چنین به مقولهی نشنیدن نمیسپرد بلکه خود کمک میکرد تا چنین وضعی پیش نیاید و مبارزهی منفی از نوع لجبازی و خلاف جهت شنا کردن مطرح نشود.
امّا وقتی این تریبونها از معضلات عدیدهی پیش رو و مشکلات معتنابه ملموس و محسوس از قبیل سقوط وحشتناک پول ملّی، افتادن بیشاز نیمی از آحاد جامعه به زیر خط فقر، تورم افسارگسیخته، فساد روشمند، آقازادگی، سقوط طبقهی فرهنگمند و فرهنگمدار جامعه جلای وطن جوانان زبده، فرار مغزها و سرمایههای مادی و معنوی، بیکاری تحصیلکردگان، برجسته شدن طبقاتی خودی و غیرخودی، زیر پا گذاشتن قانون تناسب دریافتها با توّرم، بالا رفتن سن ازدواج، کمبود و گرانی لحظهای و وحشتناک دارو و معیشت قابل ترحّم کارگران، معلمّان، بازنشستگان کشوری و لشکری و تأمین اجتماعی، ناتوانی حکومتیان از ادارهی حیطهی مسئولیّت خود و دهها مورد دیگر، هیچ نمیگویند و به وادی فراموشی عمدی میسپارند و مواجب فرزندان کمسنوسال طبقات دیوانی برخوردار را صاحب خانههای آنچنانی، خودروهای میلیارد میلیاردی، حضور در هیئتمدیرههای اسمی و رسمی و خانههای به قول فرنگیها «لاکچری» و… مورد تغافل قرار میگیرد، بدیهی است که واکنشهای آنچنانی از نوع بیحجابی برجسته میشود و نمود پیدا میکند درحالیکه شک نباید کرد که این جوانان از خانوادههای مسلمان و معتقد و انقلابی که شاه را برداشتند و شما را نشاندند بیرون آمدهاند و کم نیستند شماری از همین بیحجابان و شل حجابان که نشان برجستهی ایثارگری بر سر در خانه محقّر خود دارند و در راه والایی کشور و هویّت گمشدهی خود فداکاریها کردهاند و همینها بودند که مثل تختههای پولاد بههم میپیوستند تا شما حاکمان و تریبونداران از موضع قدرت و تفاخر با دنیا سخن بگویید. و اکنون هم میتوانیم بههمان جایگاه گل سرسبد جهان و منطقه برگردیم منوط بر آنکه شما هم همانی باشید که بودید، بی تکّبر و بی کیش شخصیت!
بی تبختر، بی یکسونگری، بی سود بردن از نظام طبقاتی، در همان صداقت بیان و صدق زبان و دل، که اگر احدی و آحادی بهتر از شما بود، بیهیچ علقه مسند را واگذارید، اگر چنین کردید، مسلّم بدانید که هیچ روسری در آتش نخواهد سوخت. پس دل مردم دردمند را جهت حفظ جاه و مسند خود آنقدر نسوزانید.
